Synowiec: Historia jednej nieruchomości

I myślę, że w takim stanie pozostanie przez wiele kolejnych lat, stanowiąc paskudny akcent w miejscu, którym gorzowianie będą się chwalić. Miasto sprzedało tę nieruchomość siedem lat temu parafii greckokatolickiej na cele sakralne za 1 procent wartości, czyli za darmo. Parafia miała sporo lat, aby obiekt wyremontować. Nie uczyniła tego, usprawiedliwiając to tym, iż wiernych jest zaledwie 50. i nie mają pieniędzy, a nikt też nie kwapi się, aby ją dofinansować. 

 

Nie dziwię się, że tak jest, bo tak być musiało od początku. Ludzi i organizacji, które porywają się z motyką na słońce  jest w naszym mieście sporo. Ale jest w tej sprawie pewna ciekawostka. Otóż jeżeli parafia chciałaby sprzedać nieruchomość w ciągu 10 lat od zakupu – będzie musiała zwrócić 99 procent bonifikaty. Za trzy lata ten termin minie. I co dalej? Umowa z miastem mówi o dziesięciu latach. Domyślam się, że za trzy lata parafianie (?), albo ich przedstawiciel (władca 50 dusz, a jak mi mówią znawcy – jest ich znacznie mniej) pozbędą się nieruchomości z 99-procentową korzyścią nie dla miasta, ale dla siebie. Podobnych obiektów oddanych w prywatne ręce jest w Gorzowie dużo więcej – na przykład: willa Herzoga, willa Lehmanna, Czerwony spichlerz, willa Paukscha itd. Wszędzie tam miało być szybko pięknie. Nie jest ani szybko, ani pięknie.

 

Komentarze: