Wierchowicz: PiS robi nam powtórkę z Gierka

Klasyczne „miłe złego początki”. Po gwałtownym wtedy wzroście cen wszystkiego, bo przecież energia jest istotnym kosztem wytworzenia każdego produktu, należy się spodziewać niepokojów społecznych, które władza będzie się starła uśmierzyć kolejnymi regulacjami hamującymi wzrost cen, co z kolei pobudzi galopującą inflację, wykup towarów ze sklepów, wszystko to co już znamy z okresu późnego Gierka. Co oczywiście nie uspokoi społeczeństwa, a wręcz przeciwnie, wzmoże niepokoje i władza będzie miała dwa wyjścia: albo wziąć społeczeństwo „za twarz” i wprowadzić coś na kształt stanu wojennego albo zasiąść do „okrągłego stołu”. Zależy kto wtedy będzie władzę sprawował. Jeżeli autokraci w postaci PiS-u to dyktatura jest nieunikniona, jeżeli demokraci czyli obecna opozycja, to „okrągły stół” czy coś na jego kształt. 

 

Ale czy odbędzie się to w sposób pokojowy? Czy ludzie zgodzą się by naprawiali zegarek ci co go zepsuli, czy zażądają rewolucyjnej wymiany elit? Tego dzisiaj nikt nie wie. Dlatego tak ważne są wybory tak europejskie i jak parlamentarne w roku 2019. Być może jeżeli wygra je demokratyczna opozycja uda się jeszcze uniknąć wyżej opisanego scenariusza, chociaż nie obędzie się to bez kosztów jak np. obniżenie poziomu życia przez ograniczenie świadczenia 500+. Jeżeli wygra „dobra zmiana” scenariusz wyżej opisany stanie się możliwy, a jego przebieg zdarzeń jeszcze gorszy. Nie miejmy co do tego złudzeń. „Raz zdobytej władzy nie oddamy” to hasło tak komunistów jak i neokomunistów dzisiaj władzę sprawujących. A do tego będą szermować argumentem, że władzę po raz drugi w demokratycznych wyborach powierzył im suweren. 

 

Na dzisiaj nie jestem dużym optymistą obserwując chocholi taniec opozycji wobec koncepcji pełnego zjednoczenia wokół idei odsunięcia PiS-u od władzy. Niby wszyscy chcą, ale mnożą problemy: że z tymi nie można (jak Razem wobec SLD), albo pójdę sam, „bo dla mnie PiS i PO to jedno zło” (Biedroń), lub obrażają się na partnera jak .N na Platformę za to, że ta ponoć podebrała jej grupę Gasiuk-Pihowicz, jakby ta nie miała swojego rozumu i nie wiedziała co robi. Chociaż oczywiście sam manewr był szkodliwy dla całej szeroko rozumianej opozycji. Widząc ten kontredans  zjednoczona prawica zwiera szeregi i zaciera ręce. Partia Rydzyka, jeżeli powstanie, zostanie zaraz kupiona przez władzę za grube, nasze, pieniądze i nie łudźmy się, że odegra ona rolę konia trojańskiego w obozie prawicy. Apele o jedność głoszone przez rozsądnych polityków, ostatnio Lech Wałęsa w GW, przyjmowane są ze zrozumieniem, ale realizacji samej idei nie widać. Znowu zaczynają zwyciężać partykularne interesy poszczególnych partii, anse personalne, wytykanie przeszłych krzywd itd. Czas najwyższy na opamiętanie się. Dobrze by w Nowy Rok wejść z jasnym postanowieniem poprawy i hasłem: za wszelką cenę jedność, przeciw obecnej władzy, która prowadzi Polskę do katastrofy. 

 

Już na marginesie, nie mogę zrozumieć dlaczego opozycja tak w Sejmie jak i w Senacie, słusznie potępiając w czambuł tę ustawę energetyczną, następnie zagłosowała razem z PiS-em „za”. Przecież to czysty populizm, oportunizm jeżeli nawet nie hipokryzja. Głosując „przeciw” ustawa i tak by przeszła głosami prawicy, a opozycja zachowałaby wiarygodność, a tak ją traci nic w zamian nie zyskując.

Komentarze: