Muzealnik i aktor – poznajcie laureatów Motyli!

W tym roku na laureatów czekały także dwie nagrody i dwa symboliczne Motyle, wyjątkowe statuetki, autorstwa Andrzeja Moskaluka. Były też niespodzianki, które wręczył prezydent Jacek Wójcicki. Po raz pierwszy w historii Inauguracji, poza Motylami, zostały przyznane przez prezydenta dwa tytuły honorowe: Promotora i Ambasadora Kultury.

 

Tegoroczna uroczystość składała się z dwóch części. W pierwszej, oficjalnej części zostały wręczone odznaczenia, Prezydent Miasta podsumował wydarzenia kończącego się sezonu, a zza mikrofonu galę poprowadzili Sylwia Beech i Wojciech Kuska.

 

Prowadzenie drugiej, artystycznej części przejął Paweł Sztompke – dziennikarz Programu 1 Polskiego Radia, który zaprosił wszystkich gości i poprowadził program artystyczny pt.: „Piosenka Ci nie da zapomnieć…”, przygotowany wspólnie przez aktorów Teatru im. J. Osterwy, Marka Zalewskiego wraz z zespołem oraz muzyków Orkiestry Filharmonii Gorzowskiej pod batutą maestro Przemysława Fiugajskiego. W programie znalazły się znane utwory kompozytorów polskich, tworzących w latach 20, 30-stych XX wieku.

 

Prezydent Miasta przyznaje każdego roku Nagrody Kulturalne, spośród dwóch nominowanych, rekomendowanych przez członków Kapituły. 

 

Z kulturą gorzowską związany jest od 25 lat.

Początkowo pracował w Biurze Wystaw Artystycznych, a od 1998 roku w Muzeum Lubuskim im. Jana Dekerta w Dziale Historii Regionu. Od 20 lat pełni natomiast funkcję kustosza Działu Zbiorów Techniki i Militariów Muzeum Lubuskiego. Specjalizuje się w historii nowożytnej techniki wojskowej oraz ewolucji systemu obronnego dawnego Gorzowa. Realizuje projekty rekonstrukcyjne oraz schematy mechanizmów do budowy modeli i makiet historycznych. Jest autorem wielu wystaw muzealnych z dziedziny historii oręża i techniki wojskowej, dawnych instrumentów lub dziejów wynalazków i motoryzacji. Jest również autorem wystaw niepodległościowych i rocznicowych, prezentowanych przez Muzeum Lubuskie. Uczestniczy w realizacji popularnych „Czwartków Naukowych w Muzeum” oraz „Gorzowskich Konserwatoriów Muzealnych” i wielu innych projektów naukowych i popularyzatorskich realizowanych przez muzeum. Publikuje m.in. w „Nadwarciańskim Roczniku Historyczno-Archiwalnym”, „Custodii” oraz „Roczniku Muzealnym”. Opracował koncepcję makiety Gorzowa z I połowy XVII wieku. Na podstawie jego projektu powstał model Spichlerza znajdujący się w stałej ekspozycji w muzeum. Jest współtwórcą edukacyjnego cyklu filmowego, prezentowanego na kanale You Tube pt. „A jednak działa”, ukazującego m.in. funkcjonowanie zabytków codziennego użytku.

 

Aktor teatralny i filmowy, który z gorzowskim teatrem związany jest od 2008 roku.

Jest absolwentem PWST w Warszawie, gdzie studiował pod kierunkiem Tadeusza Łomnickiego, Andrzeja Łapickiego i Zofii Mrozowskiej. Zadebiutował w filmie „Polskie Drogi”. Tadeusz Łomnicki natomiast zatrudnił go w Teatrze na Woli. Współpracował z takimi reżyserami, jak Andrzej Strzelecki, Ludwik René, Tadeusz Łomnicki, Stanisław Tym oraz Andrzej Polański. Grał w Teatrze Narodowym, Teatrze Rozrywki w Chorzowie,  a w roku 1989 wyjechał do USA  studiować w The American Akademii of Dramatic Arts. Tam grał w amerykańskich serialach: Millenium i The Sensitel. W Kanadzie natomiast, poza grą na scenie, prowadził projekt teatralny dedykowany Polonii Kontrast Actor Studio. W Teatrze im. J. Osterwy od 2008 r. brał udział w prawie wszystkich spektaklach. Stworzył postać J.S. Bacha w „Kolacji na cztery ręce” w reż. J. Tomaszewicza. Łącznie kreował około 35 ról teatralnych na deskach tylko gorzowskiego teatru. Brał udział w projekcie Instytutu teatralnego „Teatr Polska”, w ramach którego ze spektaklem „Zapach żużla” popularyzował teatr w miejscowościach pozbawionych instytucji kultury. Projekt „Czy umiesz gwizdać Johanno”, który powstał w ramach zajęć w gorzowskich świetlicach środowiskowych, adresowany był do seniorów w domach pomocy społecznej. Spektakl znakomicie wpisuje się w politykę społeczną przeciwdziałania wykluczeniu. W 2010 roku praca Michała Anioła została doceniona umieszczeniem jego nazwiska w prestiżowym, subiektywnym spisie wyróżniających się aktorów teatralnych – krytyka teatralnego Jacka Sieradzkiego. Odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” w 2016 r. Uhonorowany przechodnim tytułem najpopularniejszego aktora teatru „Juliusz 2019”.

 

Etnograf, absolwent Uniwersytetu im Adama Mickiewicza w Poznaniu. Kustosz dyplomowany, pracownik Muzeum Lubuskiego im. J. Dekerta na stanowisku p.o. kierownika filii Zagroda Młyńska w Bogdańcu. Autor i współautor wystaw muzealnych oraz licznych artykułów naukowych m.in. w ,,Custodii – roczniku muzealnym”, „Roczniku Lubuskim” oraz „Nadwarciańskim Roczniku Historyczno-Archiwalnym”. Autor publikacji naukowej pt. ,,Tożsamość Łemków na zachodzie Polski i na Ukrainie”, współautor „Konteksty społeczno- polityczne akcji „ Wisła” w 70 rocznicę wydarzeń”. Prowadzi działalność edukacyjną dla dzieci np. projekt wakacyjny „Gorzów mozaiką wielu kultur-śladami Łemków”. Jest członkiem Związku Ukraińców w Polsce, z którym wspólnie od prawie 30 lat organizuje Ogólnopolskie Konkursy Pisanek im. Michała Kowalskiego. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.

 

Aktorka Teatru im. J. Osterwy w Gorzowie. Absolwentka Policealnego Studia Aktorskiego „Lart Studio” w Krakowie. W latach 1998-1999 pracowała jako inspicjent – sufler w Teatrze Dramatycznym w Elblągu. Od 2000 r. związana z gorzowskim teatrem. Debiutowała na gorzowskiej scenie w spektaklu „Żegnaj Judaszu” w reż. R. Majora. Zagrała w kilkudziesięciu przedstawieniach m.in. w: „Balu w operze”, Stilonie – najlepszym ze światów”, „Rewolucji balonowej”, „Kopciuszku”, „Królowej Śniegu”, „ Ony”, „Małym Księciu” „Wesołych kumoszkach z Windsoru”. Jest autorką, scenarzystką, reżyserką i wykonawcą spektaklu dla dzieci „Baju, baju mój najnaju”. W 2004 r. zagrała w filmie dokumentalnym „Rozdarcie, czyli Gombro w Berlinie”. W 2016 r. wygrała teatralny plebiscyt na najpopularniejszego aktora sezonu i otrzymała „Pierścień Melpomeny”. Za role w spektaklach: „Rewolucja balonowa” i „Wesołe kumoszki z Windsoru” została wyróżniona przez cenionego krytyka Jacka Sieradzkiego w jego „Subiektywnym spisie aktorów teatralnych”.

 

Pianista jazzowy, kompozytor pochodzący z Gorzowa. Absolwent wydziału jazzu AM im. K. Szymanowskiego w Katowicach na kierunkach: Fortepian oraz Kompozycja i aranżacja. Występował na wielu festiwalach jazzowych w kraju i za granicą: m.in. Jazz Forum Festival, Festiwal „Jazz Juniors” w Krakowie, Gorzów Jazz Celebrations, Festiwal Ars Cameralis, Jazz na Guido. Laureat nagrody festiwalu Transatlantyk – Instant Composition Contest (2014). Finalista międzynarodowego konkursu pianistycznego Nottingham International Jazz Piano Competition 2012. Autor projektu symfonicznego Jazz i Orkiestra, nagranego z Narodową Orkiestrą Polskiego Radia w Katowicach, z którą występował m.in. w Muzycznym Studiu Polskiego Radia. W 2015 r. uznany za „Nową Nadzieję” w corocznej ankiecie pisma „Jazz Forum”. Zdobywca nagrody Grand Prix Jazz Melomanii w kategorii „Nadzieja Roku 2014”. W 2015 r. we współpracy z Terencem Blanchardem nagrał w studiu, w Nowym Jorku album „Radiostatik”. Od 2018 r. współpracuje z polskim jazzmenem Michałem Urbaniakiem.

 

Artysta plastyk, rzeźbiarz, poeta i animator kultury, w 2021 r. obchodzi 80 urodziny. Ukończył Wydział Filozoficzno-Historyczny na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz studia podyplomowe z muzealnictwa i wystawiennictwa na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Specjalizuje się w asamblażach, rzeźbie i architekturze wnętrz. Był założycielem i wieloletnim dyrektorem Biura Wystaw Artystycznych. Przez ponad 25 lat, kiedy kierował główną galerią wystawienniczą Gorzowa, zaprezentował gorzowskiej publiczności prace najwybitniejszych plastyków polskich. Był inicjatorem i od 1984 r. organizatorem Biennale Sztuki Sakralnej „Sacrum”. Jego starania doprowadziły do zgromadzenia największej w kraju (poza Muzeum Tatrzańskim w Zakopanem) kolekcji prac Władysława Hasiora.

 

Jest autorem kilku tomików wierszy m.in. „Z szuflady wyjęte”, „Peronu łez”, „Dlaczego”, „Nie zasłaniaj mi słońca”, oraz „Ja, profan”. Każdy z tomów zwiera ok. 100 wierszy, a wszystkie opublikowane zostały w takiej samej, niezwykle oszczędnej, ale i eleganckiej formie graficznej zaprojektowanej przez autora. W 2004 r. Jerzego Gąsiorka przyjęto do Związku Literatów Polskich.  

 

W latach 80-tych odrestaurował zabytkową wieżę w Santoku, w której do dziś mieszka i tworzy, mając tam pracownię i galerię swoich prac. Laureat Motyla – Nagrody Kulturalnej Prezydenta Miasta Gorzowa (1999 r.).

 

Tytuł honorowy „Ambasadora Kultury”, który otrzymała Maria Szupiluk jako niekwestionowany ambasador, reprezentujący nasze miasto i Polskę na całym świecie, ponad to w tym roku prowadzony przez nią Zespół „Mali Gorzowiacy” obchodzi jubileusz 40-lecia.

 

Tytuł honorowy „Promotora Kultury”, którego laureatem zostało Radio Gorzów, które wspiera konsekwentnie kulturę, promując „na antenie” ludzi związanych z gorzowską kulturą, a także ciekawe, lokalne wydarzenia kulturalne. Radio to patronuje też najbardziej prestiżowym wydarzeniom kulturalnym.

 

 

Komentarze: